พันธุ์ไม้ป่าชายเลน
ป่าชายเลนประกอบด้วยพืชหลายชนิดซึ่งรวมถึงไม้ต้น (tree) พืชอิงอาศัย (epiphyte) เถาวัลย์ (climber)และสาหร่าย พันธุ์ไม้ส่วนใหญ่หรือเกือบทั้งหมดเป็นพันธุ์ไม้ไม่ผลัดใบ มีลักษณะทางสรีรวิทยาและการปรับตัวทางโครงสร้างที่คล้ายคลึงกัน โดยพืชที่ขึ้นอยู่ในป่าชายเลน เป็นพวกที่มีความทนต่อสภาพความเค็มได้ดี (สนิท อักษรแก้ว, 2532) พันธุ์ไม้ป่าชายเลนพบกระจายพันธุ์ในเขตร้อนและเขตอบอุ่นของโลก มีประมาณ 17 – 25 สกุล 68 ชนิด โดยนับรวมทั้งไม้ต้นและ ไม้พุ่ม (Chapman, 1975) สำหรับในประเทศไทย Santisuk (1983) ศึกษาพบว่ามีพันธุ์ไม้ป่าชายเลนอยู่ จำนวน 35 วงศ์ 53 สกุล 74 ชนิด โดยพบว่าพันธุ์ไม้เด่นและเป็นชนิดที่สำคัญในป่าชายเลนของประเทศไทย ส่วนใหญ่อยู่ในวงศ์ RHIZOOPHORACEAE โดยเฉพาะสกุลไม้โกงกาง (Rhizophora) สกุลไม้โปรง (Ceriops) และสกุลไม้ประสัก (พังกาหัวสุม) (Bruguiera) พันธุ์ไม้ในวงศ์ SONNERATIACEAE ได้แก่ ไม้ในสกุลไม้ลำพู และลำแพน (Sonneratia) และพันธุ์ไม้ในวงศ์ AVICENNIACEAE ประกอบด้วยสกุลไม้แสม (Avicennia) นอกจากนี้ได้แก่ พันธุ์ไม้ในวงศ์ MELIACEAE ได้แก่ไม้สกุลตะบูนและตะบัน (Xylocarpus) (สนิท อักษรแก้ว, 2532) ไม้ในวงศ์ COMBRETACEAE ได้แก่สกุลไม้ฝาด (Lumnitzera) และพันธุ์ไม้บางชนิดในวงศ์ EUPHORBIACEAE เช่น ไม้ตาตุ่มทะเล (Excoecaria agallocha) ซึ่งยางเป็นพิษ หากเข้าตาอาจทำให้ตาบอดได้ พันธุ์พืชทุกชนิดในป่าชายเลนจะต้องมีการปรับตัวเปลี่ยนแปลงลักษณะบางประการของส่วนต่างๆ ทั้งลำต้น ใบ ดอก ผล ตลอดจนระบบรากให้เหมาะสม เพื่อทนทานต่อสภาพแวดล้อมป่าชายเลนให้สามารถอยู่รอด เจริญเติบโต และแพร่กระจายพันธุ์ต่อไปอย่างต่อเนื่อง
